نهال پاپیتال

نور مناسب پاپیتال:

این گیاه در اصل مناسب فضای باز میباشد و بهترین رشد را زمانی دارد که چند ساعت نور مستقیم آفتاب را دریافت کند. بویژه اگر از نوع ابلق باشد به نور بیشتری نسبت به انواع سبز احتیاج دارد و درغیر این صورت حالت ابلق خودش را از دست میدهد و به رنگ سبز درمیاید. میشود از این گیاه در محیط اتاق هم نگهداری کرد به شرطی که پنجره ی نورگیر داشته باشد و چند ساعت نور مستقیم دریافت کند ولی اگه چنین شرایطی برایش فراهم نشود گیاه رشد نمیکند و دچار ریزش برگ میشود.

آبیاری پاپیتال:

پاپیتال اگه در باغچه کاشته بشود، گیاهان مسن تاحدودی نسبت به خشکی مقاوم هستند اما اگه گیاه جوان است و یا در گلدان کاشته شده، خاک تاحدودی مرطوب را میپسندد و بهتر است خشکی نکشد تا برگ ها شاداب باقی بمانند. درصورتی که زیاد خشکی بکشد برگ ها شفافیت خودشان را از دست میدهند و دچار سوختگی میشوند. آبیاری بیش از حد باعث میشه که گیاه دچار بیماری های قارچی بشود و لک های قهوه ای رو برگ ها ایجاد بشود. بهترین زمان آبیاری بعد از خشک شدن سطح خاک است.

عشقه گیاهی رطوبت دوست است و در آب و هوای مرطوب رشد بهتری دارد. به همین منظور در روزهای گرم اما زمانیکه آفتاب شدید نیست برگ هایش را با آب اسپری بکنید. اگه در گلدان کاشته شده از زیرگلدونی آب و سنگریزه استفاده کنید به طوریکه گلدون روی سنگ قرار بگیرد و کفش با آب در ارتباط نباشد.

دمای مناسب پاپیتال:

دماهای مختلفی رو میتواند تحمل کند اما بهتر است که دما از صفردرجه کاهش پیدا نکند همچنین در هوای خیلی گرم اگه خشکی بکشه برگ ها دچار سوختگی میشن و در این حالت باید به آبیاریش دقت بشود.اما دمای 25-18درجه بهترین دما برای نگهداری این گیاه است.

خاک مناسب پاپیتال:

نسبت به خاک سختگیر نمیباشد و خاک های مختلفو تحمل میکند اما هرچقدر خاک سبکتر باشد و موادغدایی بیشتری داشته باشه قطعا رشد بهتری هم خواهند داشت. در نتیجه استفاده از کود پوسیده ی دامی یا خاک برگ در بسترش میتونه خیلی مفید باشد. برای سبکتر شدن خاک میتونید به خاک باغچه مقداری شن یا پیت ماس اضافه کنید.

توضیحات بیشتر در مورد نوع گیاه:

-گیاه پوششی و همیشه سبزی می باشد که دارای ساقه های دائمی چوبی و بالا رونده چسبنده می باشد. این گیاه برای اولین بار در اروپا٬ آسیا و شمال آفریقا زیست داشته همیشه در بیشه ها٬پرچینها و محلهای سایه رشد کرده و برای پوشش دیوارها و فنسها یک ایده بسیار جذاب می باشد.

– علی رقم زیبایی گیاه پاپیتال باید این گیاه تا حدی سمی است و به شکل وحشی روی صخره ها در جنگل و روی دیوار ها می روید. اغلب آن را به عنوان گیاه تزیینی می کارند و چند نوع پرورشی از آن وجود دارد . برگهای آن مصرف دارویی دارد که آن را با دست چیده و در مقابل آفتاب در جایی که هوا جریان دارد خشک می کنند. پاپیتال دارای برگ هایی بزرگ یا کوچک با بریدگی هایی در حاشیه هستند که پس از بلوغ تغییر شکل داده ٬فاقد لب٬ تیره رنگ تر و ضخیم تر می شوند و همچنین جوانه های گیاه نیز سخت تر می شوند.رنگ برگ ها از سبز تیره تا سبز مایل به خاکستری و یا برگ های ابلق «سبز و زرد» بسته به پاریته گیاه تغییر میکند. در کل نسبت به شرایط محیطی دارای قدرت سازگاری بالایی هست و در حرارت بالا و پایین و روشنایی کم و زیاد می تواند رشد کند.

-پاپیتال کاربرد پوششی و زینتی دارد و بسیار برای پرچین ها ٬ پوشش دیوار ها و یا پوشاندن نماهای نامناسب ایده آل است. ویژگی ای که این گیاه را نسبت به سایر گیاهان پوششی منحصر به فرد کرده است توانایی رشد آن برخلاف چمن های معمولی در سایه است.

-در برخی موارد برگ های این گیاه کاربرد دارویی دارد که به این منظور ابتدا برگ های آن را با دست چیده و سپس در جایی که هوا جریان دارد می گذارند تا خشک شوند. از جمله خواص دارویی آن تحریک کردن کیسه صفرا و کبد است همچنین برای ترمیم  کمبرس زخم های سخت و از بین بردن پوست های مرده کف پا می توان از برگ های خرد جوان و جوشانده آن استفاده کرد. البته لازم به ذکر است که این گیاه ممکن است باعث تحریک و آسیب پوست های حساس شود.

-رشد گیاه عشقه بسیار کند هست و در عین حال انواع ابلق آن نسبت به سبز رشد کمتری دارد. اوایل تا اواسط پاییز زمان گلدهی پاپیتال می باشد. گلهای آن به صورت نامشخص به رنگ سبز مایل به زرد و نیمه کروی با بویی مشابه بوی عسل می باشند. این گیاه تا سن ۱۰-۵ سالگی گل نمی دهد. میوه های آن سمی بوده و توسط پرندگان جابه جا می شوند.